ISENGARD - 'Vårjevndøgn' LP
October 2nd was a very exciting day for all the Darkthrone and ISENGARD supporters - Fenriz released a second full-length album titled 'Vårjevndøgn'. The release contains tracks that were thought to be lost, besides the two that were already released on the 'Traditional Doom Cult' EP. We all know that Fenriz is a very creative and talented guy, so hearing that he is releasing another album as ISENGARD made all the metalheads pre-order it like crazy. Obviously, it's been a long time since we got a Fenriz-only release, so this one really sparked some stir up in the metal community. After the long-awaited premiere, we all finally got to discover the mostly unknown ISENGARD material that Fenriz cooked up on his own and released it once again under Peaceville Records. 'Vårjevndøgn' consists of nine tracks, two of them were released as an EP so let's see what Fenriz gave us in the rest of the tracks.
Ladies and gentlemen - 'Vårjevndøgn'!
I was surprised right away at the beginning because knowing the past releases by Isengard, I wasn't expecting anything much different from those. Well, I nearly fell out of my chair. 'Cult Metal' is nothing that I expected. It's truly a heavy metal track, that leaves a weird perception of the whole album. After a strange beginning, we get a fantasy-like track, and others are more heavy metal. Honestly, I wasn't expecting the album to be that way. I thought more of the doom/folk kind of style, but still - the genre wasn't bad at all. Only that 'The Light' and 'The Fright' don't fit in here at all, so in my opinion, it would be better if he didn't put these two on the album. For me, these should be a separate release like they were before 'Vårjevndøgn' was brought to light. Continuing about the rest of the tracks - if we listen further after 'The Fright' we get heavy metal mixed with a pinch of doom - something I very much like. I think that 'A Shape In The Dark' wins everything. For me, it's much much more than I was looking for musically and vocally. 'Slash At The Sun' has an extremely catchy riff but vocals are too varied on it - the high screams shouldn't be included, but the similar vocals to ones on 'Traditional Doom Cult' should be left alone with instruments, since they are the ones that fit the music the most.
The last track 'The Solar Mantra' doesn't fit at all to anything here. I don't think it should ever be included on a metal record. But still, this was the artist's vision, I guess, so now we got this weird track and have to get along with it.
Musically, I think that Fenriz created many extremely catchy riffs, even though at some points they were too distorted and didn't fit vocals, actually, they were better than them and stood out more positively, to be honest. All other instruments were done OK, but it seems as if Fenrizfocused more on guitars rather than other instruments. Riffs seem more planned, rehearsed, and thought-through, meanwhile drums seem kind of performed without much care to them. Vocally, well... the album is not perfect when it comes to this matter. The 'Traditional Doom Cult' tracks are very well performed, same with 'A Shape In The Dark' - on this particular track everything seems like it's in the right place and well thought through. The rest of the vocals is a mix between doom/heavy/folk metal, and at some points, this mix didn't work out. I also heard a bit of tiredness of singing in Gylve's voice, almost as if he didn't want to sing at all. If that was true at the time, then maybe it could be a better idea to leave several tracks vocal-less...
The feelings this album gave me were quite conflicted. Firstly, I was very much looking forward to the release, but I expected a bit more of it. I wasn't disappointed with the outcome tho. I think that on 'Vårjevndøgn' we hear a different side of Fenriz - a bit more delicate, that is turned more to the heavy metal genre rather than doom/black. I think that in order to understand this album and grasp the idea of what Gylve at the time wanted to tell us through it, then everyone will have to listen to 'Vårjevndøgn' quite a lot. I, honestly, didn't understand it right away and had to listen to it way more times. But the more I listen to it the more I understand and like it. I think Mr.Nagell once again did a tremendous job, and him sharing all these tracks with us was one of the best not many things that happened in 2020. If you like ISENGARD's releases then you definitely should listen to that one as well. You may not like it right away, but trust me, it will grow on you.
Listen to 'Vårjevndøgn' on Spotify:
https://open.spotify.com/album/1kTRb8XIhu9ude5z4uiYZX?si=RboZuMX_SUaiaezan5Yfzw
Nott
2 października był bardzo ekscytującym dniem dla wszystkich zwolenników Darkthrone i ISENGARD - Fenriz wydał drugi pełnometrażowy album zatytułowany „Vårjevndøgn”. Wydanie zawiera utwory, które uważano za zaginione, poza dwoma, które zostały już wydane na EP-ce „Traditional Doom Cult”. Wszyscy wiemy, że Fenriz jest bardzo kreatywnym i utalentowanym facetem, więc słysząc, że wydaje kolejny album, jako ISENGARD sprawiło, że wszyscy metalowcy zamówili go w przedsprzedaży jak szaleni. Oczywiście minęło dużo czasu, odkąd dostaliśmy album od samego Fenriza, więc ten naprawdę wywołał poruszenie w metalowej społeczności. Po długo oczekiwanej premierze wszyscy w końcu odkryliśmy prawie nieznany materiał ISENGARD, który Fenriz przygotował samodzielnie i wydał go ponownie w Peaceville Records. „Vårjevndøgn” składa się z dziewięciu utworów, dwa z nich zostały wydane jako EP, więc zobaczmy, co Fenriz dał nam w pozostałych utworach.
Panie i panowie - „Vårjevndøgn”!
Od razu byłam zaskoczona, bo znając poprzednie wydawnictwa Isengard, nie spodziewałam się niczego innego od niego. Cóż, prawie spadłam z krzesła. „Cult Metal” to nic, czego się spodziewałam. To naprawdę heavy metalowy kawałek, który pozostawia dziwne postrzeganie całego albumu. Po nietypowym początku dostajemy utwór przypominający fantasy, a inne są bardziej heavy metalowe. Szczerze mówiąc, nie spodziewałam się, że album będzie taki. Myślałam bardziej o stylu doom / folk, ale mimo to gatunek wcale nie był zły. Tyle że „The Light” i „The Fright” w ogóle tu nie pasują, więc moim zdaniem byłoby lepiej, gdyby Fenriz nie umieścił tych dwóch na płycie. Dla mnie powinno to być osobne wydanie, tak jak przed wydaniem „Vårjevndøgn”. Kontynuując na temat reszty utworów - jeśli posłuchamy dalej po „The Fright”, dostaniemy heavy metal zmieszany ze szczyptą doom - coś, co bardzo mi się podoba. Myślę, że „A Shape In The Dark” wygrywa wszystko. Dla mnie ten utwór to znacznie więcej, niż szukałam muzycznie i wokalnie. "Slash At The Sun'' ma niezwykle chwytliwy riff, ale wokale są na nim zbyt zróżnicowane - nie należało dodawać wysokich krzyków, a wokale podobne do tych z "Traditional Doom Cult '' powinny pozostać same z instrumentami, ponieważ to są te, które najbardziej pasują do muzyki.
Ostatni utwór „The Solar Mantra” do niczego tutaj nie pasuje. Myślę, że nie powinno się go kiedykolwiek umieszczać na jakiejkolwiek metalowej płycie. Mimo wszystko to była chyba wizja artysty, więc teraz mamy ten dziwny utwór i musimy się z nim dogadać.
Muzycznie myślę, że Fenriz stworzył wiele niezwykle chwytliwych riffów, mimo że w niektórych miejscach były zbyt zniekształcone i nie pasowały do wokali, w rzeczywistości były od nich lepsze i szczerze mówiąc wyróżniały się bardziej pozytywnie. Wszystkie inne instrumenty były nagrane dobrze, ale wydaje się, że Fenriz bardziej skupiał się na gitarach niż na innych instrumentach. Riffy wydają się bardziej zaplanowane, przećwiczone i przemyślane, tymczasem perkusja wydaje się być wykonywana bez szczególnej troski. Wokalnie, no cóż ... płyta nie jest pod tym względem idealna. Utwory z „Traditional Doom Cult” są bardzo dobrze wykonane, podobnie jak „A Shape In The Dark” - w tym konkretnym utworze wszystko wydaje się być na właściwym miejscu i dobrze przemyślane. Reszta wokali to mieszanka doom / heavy / folk metalu i w niektórych momentach ten mix nie wyszedł. Słyszałem też trochę zmęczenia śpiewaniem w głosie Gylve, prawie tak, jakby w ogóle nie chciał śpiewać. Gdyby tak było naprawdę w tamtym czasie, to może lepiej byłoby zostawić kilka utworów bez wokalu ...
Uczucia, które dał mi ten album, były dość sprzeczne. Po pierwsze, nie mogłam się doczekać premiery, ale spodziewałam się po płycie trochę więcej. Mimo wszystko nie zawiodłam się. Myślę, że na „Vårjevndøgn” słyszymy inną stronę Fenriza - nieco delikatniejszą, czyli bardziej zwróconą w stronę gatunku heavy metal niż doom / black. Myślę, że aby zrozumieć ten album i pojąć ideę tego, co Gylve w tamtym czasie chciał nam przez niego opowiedzieć, wszyscy będą musieli dość dużo razy przesłuchać „Vårjevndøgn”. Szczerze mówiąc, nie zrozumiałam tego albumu od razu i musiałam słuchać go znacznie więcej razy. Ale im więcej słuchałam, tym bardziej go zrozumiałam i polubiłam. Myślę, że pan Nagell po raz kolejny wykonał świetną robotę, a to, że udostępnił nam te wszystkie utwory, było jedną z najlepszych, niewielu rzeczy, które wydarzyły się w 2020 roku. Jeśli podobają się wam płyty ISENGARD, to zdecydowanie powinniście posłuchać również tego. Może Wam to nie przypaść do gustu od razu, ale zaufajcie mi, z czasem się to zmieni.
Posłuchaj „Vårjevndøgn” na Spotify:
https://open.spotify.com/album/1kTRb8XIhu9ude5z4uiYZX?si=RboZuMX_SUaiaezan5Yfzw
Nott
#blackmetal #doommetal #heavymetal #fenriz #isengard #darkthrone #newrelease #traditionaldoomcultep #album #varjevndogn
